Tι ισχύει τελικά με τις αποζημιώσεις από την Aττική Oδό;
Γράφει ο Κωνσταντίνος Αν. Λώρας, Δικηγόρος*
Στον απόηχο των δηλώσεων όσων εμπλέκονται σε σχέση με τα όσα συνέβησαν τη Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2022 στην Αττική Οδό και μετά τα αλληλοσυγκρουόμενα και αντιφατικά δημοσιεύματα περί ευθύνης αλλά και περί μη ευθύνης των υπευθύνων καλούμαστε να δούμε τι σημαίνει από νομική άποψη η καταβολή του ποσού των «2.000€ ανά όχημα» και εάν κατά πόσο η είσπραξη του εν λόγω ποσού επηρεάζει το δικαίωμα των προσώπων που ζημιώθηκαν να προβάλλουν περαιτέρω αξιώσεις από το συγκεκριμένο συμβάν.
Πρώτη και βασική προϋπόθεση για τη θεμελίωση υποχρέωσης προς αποζημίωση είναι η ύπαρξη ζημίας ή βλάβης. Ως ζημία νοείται κάθε δυσμενής μεταβολή που προκαλείται στα περιουσιακά αγαθά ενός προσώπου. Όταν προκαλείται βλάβη σε μη περιουσιακά αγαθά, τότε πρόκειται για ηθική βλάβη. Έτσι, όλοι όσοι έχουν υποστεί ζημιές υλικές ή κάθε άλλου είδους σωματική ή ψυχική ταλαιπωρία, που οφείλεται σε πράξεις ή παραλείψεις τρίτων κατά το ανωτέρω συμβάν, μπορούν να διεκδικήσουν αποζημίωση για τις ζημιές τους καθώς και χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη όσων έχουν υποστεί, στρεφόμενοι κατά των υπαιτίων.
Αποζημίωση και χρηματική ικανοποίηση για ηθική βλάβη είναι δύο διαφορετικές αξιώσεις που μπορεί ο παθών να διεκδικήσει σωρευτικά, δεν απορροφά δηλαδή ούτε επηρεάζει η μία την άλλη. Στην περίπτωσή μας τα πρόσωπα που βίωσαν όλη αυτή την σωματική και ψυχική ταλαιπωρία με άμεσο κίνδυνο της ζωής τους λόγω των ακραίων καιρικών συνθηκών (πολικό ψύχος) διεκδικούν οπωσδήποτε χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που έχουν υποστεί καθώς και αποζημίωση για οποιαδήποτε άλλη ζημία, η οποία τους έπληξε οικονομικά εξαιτίας τους εγκλωβισμού τους στην Αττική Οδό. Στην τελευταία αυτή περίπτωση ο ζημιωθείς μπορεί να απαιτήσει αποζημίωση για απώλειες που συνδέονται, παραδείγματος χάρη με την άσκηση του επαγγέλματός του, με ανειλημμένες υποχρεώσεις προς τρίτους, για έξοδα στα οποία αυτός υποβλήθηκε προς αποκατάσταση των συνεπειών, για ιατρικές δαπάνες και γενικά για κάθε είδους ζημία σε βάρος της περιουσίας ή και της υγείας του, η οποία συνδέεται αιτιωδώς με το ζημιογόνο συμβάν του εγκλωβισμού.
Με την είσπραξη, τέλος, του ποσού των 2.000€ και εφόσον η είσπραξη έγινε με την ρητή επιφύλαξη για αναζήτηση περαιτέρω κονδυλίων, τα δικαιώματα του ζημιωθέντος που προαναφέραμε δεν θίγονται, ούτε περιορίζεται η δυνατότητα για διεκδίκησή τους.
* Ο Κωνσταντίνος Λώρας, Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω και μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, ασκεί ενεργή δικηγορία από το έτος 1998 και προΐσταται του Δικηγορικού Γραφείου “ΛΩΡΑΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ”.Δραστηριοποιείται στον τομέα της ενεργής δικηγορίας και δικαστηριακής πρακτικής, σε όλο το φάσμα της επιχειρηματικής πρακτικής και του εμπορικού δικαίου, με αποτέλεσμα τη βαθειά γνώση της επιχείρησης, των αναγκών της και των προβλημάτων που αντιμετωπίζει στον ελληνικό και διεθνή χώρο.
Με εξειδίκευση σε σύγχρονα ζητήματα των χρηματοοικονομικών συναλλαγών και ειδικότερα τραπεζικές συμβάσεις, ειδικά θέματα προστασίας συναλλασσομένων, την αφερεγγυότητα του δανειολήπτη, τις χρηματοοικονομικές συναλλαγές σε σχέση με το φορολογικό δίκαιο αλλά και το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, εμφανίζει πολυετή και ιδιαιτέρως επιτυχή χειρισμό υποθέσεων τέτοιας φύσης.
Έχει επίσης εξειδίκευση στο Εταιρικό Δίκαιο και ειδικά σε ζητήματα εταιρικής δομής [θέματα διαχείρισης και εκπροσώπησης], διευθυντικής ευθύνης, ευθύνης των μετόχων, εταιρικούς μετασχηματισμούς, καθώς και ζητήματα ποινικής ευθύνης των διοικούντων.
